KARA
Bazen kap karadır her yer
bazen isli bir dumanı içine çekmek gibidir nefes almak her solukta öleceğini bile bile bir umut yaşamaktır için evlerin bacaları gibi olsa da her evine uğrayan sobana bir odun daha atmış hayallerin her alevin harlanışında tükenmiş kalbin kömürleşmiş olsa da kapılarını herkese sonuna kadar açmaktır bir umut yaşamak… bazen göze sürülen sürmedir kara bazen gözüne baktığın gözün gözbebeğindedir kara bazen gecededir kara bazen entarilerdedir kara en çokta tel tel saçlara yakışır kara ama en çokta sevenin gönlünde oluşunca yara kanar kanar ama kırmızı değildir sızan kanı kara sevenin yüreği ellerinde gözyaşlarındaysa kara en çok da yas tutanı acıtır kara yas bazen tükenenin bazen gidenin bazen de ölenin arkasından tutulur en çokta geride kalana zordur karalar bağlayıp oturmak en çokta sevene zordur aradığını bulamamak giden bazen bir insan da olmayabilir giden bir ömürdür mesela ölen hayallerdir tükenen sensindir mesela benimdir Aşktır… dedim ya en çokta kara geride kalanları acıtır belki karalar bağlamak istemiyordur kalan seviyordur tüm renkleri beklide oturup bakmak yerine koşmak beklemek yerine çabalamak istiyordur ama ya sevecek bir hayat, koşacak yollar.. uğruna çabalayacak hiçbir şey yoksa geride… bazen geçmiştedir kara bazen gelecekte bazen şuanda bazen içimizde… Cansu Kalçık... |