Biliyorum
asla imkanlaşamayacak kadar imkansız düşlerim
Boşluğa düşmelerim hep bundan
Sızlayan sol yanımdan duyamıyorken aklımı
yüreğim feryat figan...

Gözlerim eylül yağmurlarıyla yarışıyor
Oysa gözleri gözlerime değse duracak yağmurlarım
Ve bir nebze de olsa dinecek aşka olan susuzluğum

Yüreğimi esir alan matem bitmiyor
İçimde bir dünyayken sen,
sarıp sarmalıyor yalnızlık çevresini
Yanlışlıkla da olsa gözlerime değdiğinde bakışların
Ara ara iliştiriliyor mutluluklar yakama

Şizofreni bir hal aldı gündüz düşleri
Uyumadığımı biliyorum
Ama anlam veremiyorum gözlerime yapışan rüyalara
Ve soyutlayamıyorum kendimi yakıştırdığın ayılıktan

Seni düşündükçe
Hayatımdan kayan umutlarıma bir çare bulamıyorum
Ve aynalara yansıyan aksime inanamıyorum hala

Biliyorum
Gözyaşlarım sel olup aksa önüne umursamayacaksın
Ben sevginin kutsallığını bilirken,sen bunu asla anlamayacaksın

Ve günden güne eriyecek yüreğim
Acılar daha sıkı sarılacak bana
Umutlarım koşar adım kaçıcak benden biliyorum..

Biliyorum da
Çare bulamıyorum...