A N A M
A N A M
Oğlum, Süleyman’ım, kuzum dedikçe Uzaktan da olsa nidan geldikçe Yüreğim erir, seni hissetdikçe Cennet-ül Firdevs’de yaşarsın ANAM Ermenek yolundan beklerdim seni Yavrular içinde görürdün beni Canına can katsın Süleyman’ın canı Cennet’i Alada durursun ANAM Mevlaya yürüdün, Hadim yolunda Emaneti verdin , yeğen kolunda Melekler saf, saf sağında- solunda Cennet-ün Naime varırsın ANAM Anam , anam diye yollara düştüm Peşin sıra koştum, göz yaşı döktüm Seni bulamadım, yıkıldım göçtüm Dar’ul Huld’a vuslatın olsun ANAM Canım anam dedim, kapıya vurdum Evimizi bomboş virane buldum Sağıma, soluma hep seni sordum Münker’e Hak sözü söylersin ANAM Gündüzüm gecede asılı kaldı Ruhumu çok derin üzüntü sardı Anaların hassı güzel bir yardı Cennet-ül Mevada olursun ANAM Gönlümün gülüydün sararıp soldun Derdimin ortağı, sırdaşım oldun Firdevs Cennetine vuslatta yoldun Dar’us Selam da kavuşursun ANAM İşinde, gücünde geldin, nazara Yaradan ayırdı bizi kazara Ellerimle verdim seni mezara Kabirinde azap çekmezsin ANAM Nurla aydınlanmış, cemalin yüzün Hatırın sayıldı, dinlendi sözün Yaradan özünden yaratmış özün Adn Cennetinde gönenirsin ANAM 12- EKİM - 2013 Süleyman YILDIZ / Lemos 5303 |