AŞIK DELİBEŞ İBRAHİM
Aşık İbrahim, Karaman/Sarıveliler- Uğurlu köyünde, 1821 yılında doğup, 1900 y.da vefat etmiş. Mert, hoş sohbet, nüktedan ve benliği, ruhu şiirle yoğrulan bir şahsiyetmiş. Yöresinde duyduğu, tanık olduğu ilginç hadiseleri, haksızlıkla rı, nahoş düşündürücü vakaları, nükteli şekilde şiir anlatımıyla çok güzel dillen direrek hep eleştirip yermiş. Bu yönleriyle yöresel bir aşık olarak bilinmiş ve çok sevilirmiş.

Aşık İbrahim “Delibeş”, ömür törpülediği yıllarda yöresel diğer aşıklar ile koş ma şiirle atışmalarda bulunmuş. Nazını çeken, gönlü geniş samimi ve ahbap bildiği dost kişileri bazen yermiş, bazen de övmüş. Şiirlerinde yüreklere doku nan okkalı dizeler dillendirmiş. Toplum bu yönüyle de çok sevmiş ve bazı fevri eylemlerini de benimseyip bağrına basmış. Şiirlerinin okkalı ağır sözler içeren mısraları halk tarafından benimsediği için halk Aşık İbrahim’i, “Delibeş (*)” la kabıyla adlandırmış. Ömrünce de, “DELİBEŞ” lakabıyla tanıyıp bilmiş.

Delibeş Uğurlu köyünde yaşadığı yıllarda, diğer yöresel aşıklar ile şiirle atışma larda bulunur Özellikle Lemos- Esentepe köyünden yaşayan Aşık Memed ile il ginç konularda keyfe keder şiirsel atışma yapmış. Komşu köylü iki aşık ozanın şiirsel yarenlikleri neşeyle dinlenmiş. Bu atışmalar bir nevi halk kültürünün nü vesin teşkil eder. Aşıklar arası atışmalar, milli şairimiz Ahmet Tufan Şentürk ta rafından da tespit edilir. Delibeş’in yaşadığı XIX. yüzyılda yazılı basın yaygın ol madığı bir dönem. Anadolu’nun mahrumiyet deryasının odağında olan yöre lerde halk kültürü, kulaktan kulağa anlatılarak yaşatılmış. Böylece kaybı, yoz laşması, bağlamından koparılması önlenmiş. Delibeş’in çok önemli şiirleri de yazılı kayda geçirilememiş. Yazar Mustafa Ertaş ise; “Delibeş’in ‘Öşür Ağıdı’ gi bi bazı şiirlerinin, Konya Yusuf Ağa kitap lığında arap harfiyle yazılı, ‘Haliyat ve uhuarsiyat’ adlı kitapta yer aldığını” belirtir.

Halk kültürünü yaşatan, günümüze ulaştıran yarenlere selam olsun.

(*- Aşık Delibeş’in yaşam öyküsünü Öğretmen, Yazar Muzaffer Koçak’ın, “Dünden Bugüne Uğurlu” kitabından derledim. Yazara teşekkür ederim)
Süleyman YILDIZ (Lemos5303)

178- KURŞUN GEÇMEZ İSKELEÇ TAŞINA
İskeleç (*) dağında bir ayı gezmiş,
Yüreksizin (kulaksızın) oğlu azıcık sezmiş,
İlamos muhtarı taburu dizmiş,
Kurşun geçmez, İskeleç’in taşına.

Tesbiler içinde bembeyaz bir taş,
Lemos muhtarında büyük bir telaş,
Etrafın dolanır, usulca, yavaş,
Kurşun geçmez İskeleç’in taşına.

Tan Yıldızı gibi gözü şavkardı,
Yüreksiz kurşun yedi, yerden kalktı,
Ayı tutar diye arkaya baktı,
Kurşan geçmez, İskeleç’in taşına.
(*- İskeleç, Lemos köyünde üzüm bağlarıyla ünlü bir yer.)
AŞIK İBRAHİM DELİBEŞ

DERLEYEN: Süleyman Lemos YILDIZ