Acıyla yoğurmuşlar beni.
Gözyaşı akıtmışlar mayama.
Gecenin bir yarısı uyurken bu şehir,
Açmışım kahrolası gözlerimi.
Korku dolu bir çocukluğum geçti.
Düşe kalka büyüdüm işte.
Kimse yoktu düştüğümde yanımda.
Kalktığımda kaçmıştı herkes.
Bilmiyorum!
Hangi günahın bedelidir bu.
Bana mı yazıldı bütün günahlar
Yoksa kıyamet mi koptu habersiz.
Bu nasıl bir fırtına ki
Öncesinde yoktu sessizlik.
Yasak olan her şeyi sevdi yüreğim.
Seni sevdi ilk başta.
Tütünü sevdi.
Bir gece yarısı sokaklarda
Hıçkıra hıçkıra susmayı sevdi.
Sevmezdim hiç durmadan konuşanları
Ben kalemimle anlatırdım her şeyi.
Bittiği zaman kalemin mürekkebi.
Gözlerim girerdi devreye.
Gözlerim anlatırdı her şeyi.
Bir savaşın ortasındayım şimdi.
Kurşun yağıyor gökten.
Kimdir savaşanlar daha bilmeden.
Ölüme gebe kalmış hislerim.
Nereye kaçsam yakalayacaklar beni.
Kurtuluşum yok biliyorum.
Oysa yaşayacak çok şey var.
Bölüşmeden ekmeğimi daha.
Sevmeden birini.
Bir defa olsun gülmeden.
Öldürecekler beni.
Ve kapandığında gözlerim.
Bitecek dünyanın çilesi.