İslam dininin kuran dışında türlü toplulukların eline teslim edilmesine bir eleştiridir.

Evet anlatayim şu başlangıç hikayemizi,
Mahşeri coşkuyla ’bela’ deyip, söz verdigimizi…

Bak bu film yeni; Adem, elmayı baştan yiyor!
Doyunca karnı, ohh çekip dünya varmış diyor.
Ve Tanrı. . Bu sefer ona bakıp imayla gülüyor,
-dünya ya, dünya var!- Adem dünyaya iniyor.

Nemrut akıllı iblis bak nasılda oyunlar kurdu,
Cennette, cennet vaadi. Elmada ise kıl kurdu!

Off adem, tanrının cennetinde iblise kandı,
Yaratandan nidâ mi? O, elmanin sihrine inandi
-iblise bok atmak kolay tabi, insan aldandı-
Öyle ya, ilkimiz tamahkar ve mayamız yalandı,
Gel, gör ki, günah, Kabilin mirasına kalandı.

Ah Kabil, kötü Kabil, gitti aşkla kavruldu,
Züleyha’nın misafirleri de Yusuf’la savruldu.

İste bu konu; şirkin adı, namustan sonra,
İnsancığın hükmünde din, kafayı yorma…

Ne hikayeler anlattiracak ’iblis’ bak, ilerde!
Aşık deli, maşuk kahpe olacak dillerde!
Kıyamda ’rahman ve rahim’ intikam, gözlerde!
Bir hata iki can; öldürün, buz gibi sözlerle…
İftira fıtratına kaymış, tanrı sanki kalplerde!
Bir ateşli düş; kendine bahşedilen ızdırap,
Uyandı mı ye’sle bahseder, onun ırzı sevap!
Kondurabilir mi? Kendine, tanrı görürmü serap?

Bakın, bakın divaneye bakın, utanmadan,
Namaz, ona mı farz? isterse kılar yıkanmadan…

Bunca cemaati İslamın tüm günahı Kabil’de,
Aklı hükmü kesmiş, acıları dindirmeye kâbilde…

İlahi kelimetullah için kaldırın yiğitler, indirin.
İlahi kelimetullahı duymamışları da biçtirin.
İlahi kelimetullah için gavurun kanını da için,
İlahi kelimetullah soruyor, bu topraklar niçin?
İlahi kelimetullahi ona bırakın, siz gerisini biçin,
İlahi kelimetullah galip geldi, bakireleri seçin.
İlahi kelimetullah aşkina ulul emre and için!
Ulul emr tanıklık etti, bu iki cihanda sizin için.

-Piçin ağzından tanrı adına bunlar çıktı…-

Durumda böyle olunca, bir kez oturup düşündü.
Zaten çivisi çıkmıştı, tanrı bu sınavı takmasa…
Cennette, cehennem diyen Ademi, yakmasa!
Tanrı zaten affederde, aptallığını başına kakmasa.
Zalimin isnadı hikayeler hiç olur mu akmasa?

Az sözün özü, güzellik güzele lanet olmuş!
Allah adına can almak, elbet vuku bulmuş.
Özür, erdemlerin en büyüğü, gözleri dolmuş.
Pişmanmiş, şişmanmış, saçlarını yolmuş.
Lâkin koparılan çiçekler çoktan solmuş.
Vesselam zalim ahirete de yol bulmuş!

Nitekim Adem baba, sonunda elmayi yemiş.
Susunca sözleri, ahh edip aff diye gevelemiş.
Ve savaş olmasa barış kelimesini de şair,
Nasıl kullanıp, kutlu zaferlere tac edermiş?