Ömür Geçmekte
Bir yudum suya
Hasretmişçesine, çölün ortasında… Güneşi özlercesine Gün ışığının yokluğunda… Bir katre sevginin Acı veren özlemini yaşarken, Yalnızlık denen girdapta. Ömrün kalan yarısı, Uzakmışçasına ebediyet Ve sessizliğin çıldırtan yankısı… Ne tezat, Hükmü sürerken dünyanın kalabalığı… Yakın ve uzak, İki ucun mesafesi. Güzel ve çirkin Doyumsuzluğun göstergesi… Ne dün ne de yarın, Hani kıskacı zamanın. Ve aşk denen yanılgı Sonucu o büyülü duyumsamanın. Ömür geçmekte Tezat mefhumların gölgesinde, Ne çare; Sözüm geçmedi gitti şu kadere. Ne yerdeyim Ne arş-ı âlemde, Sustum, beklemekteyim Hükmünde iken Kâinat denilen bilinmezliğin. |
söz: özlem demirkaya &*.*&
hep beraber en güzel mutlu yıllara ablam benim =)
ŞİİRİN SİHİRİ tarafından 12/30/2013 10:24:32 PM zamanında düzenlenmiştir.