Yaralı Şiir
Hücremde ki binleri, şehit verirken zaman
Yangından arda kalan külüne etik diyor Gerek yok bunca söze yürekteki beyana Vurdumduymazlıklarım soydan genetik diyor Siyaha boyansa da kararmaz ağaran saç Sen şiirler sürsen de olmaz yarama ilaç İbrenin yönü doğru bozuk olansa sayaç Nefes alış verişim ömürden atık diyor Boş hayale bağlanıp umutlarım satılmaz Gri masallar yazıp pembe düşe yatılmaz Davetkar gülüşüne tepki verip katılmaz Hislerim hasar aldı çoktan siyatik diyor Kuş üflese düşecek, yaprağa benzer aşık Kara gözlü Leyla’ya, rast gelse bizim maşuk Döktürüp okusa da, çeşme başında koşuk Müşterisiz pazarda satılmaz nutuk diyor Kitaba konu olur sevgiye has yöntemim Tanrının tuvalinde sabıkasız gündemim Kaç kez vurmuş diplere yaralı gönül gemim İçerimdeki donmuş denizde batık diyor Aliye UYANIK (BOZOK KIZI) 25.12.2013 /İZMİR |
öylesine içten soluyorum ki satırları
ne bileyim işte
bu bir bendemi oluyor bilmiyorum
dugusallığım
yazardan daha fazla sanıyorum
kutlarım yürekten yüreğini