Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Gelin, Ey Kovulmuşlar!
kayıpkentli
5,0 / 16 kişi ·12 beğenme · 2 yorum · 4228 okunma
 Gelin, Ey Kovulmuşlar!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın
1)
O’nu affetmemişlerdi... Onların ayık dünyalarından kovulmuş bir sarhoştu! Affetmediler... Sonra öldü... Pişman ve kıvrana kıvrana... /Bulursam bir gün mezarını onun Yakacağım şiirlerimi. Savuracağım küllerini... Sarılacağım ona...) Dönüp de yüzüne bakılmamış o yüzüne sığınacağım... O işçi ellerine O iş bulamamış dizlerine O parasız ceplerine O yanılmış, bilememiş, dağılmış hallerine... Düşünce vuranlara... Yanılınca yırtılarak ayrılanlara Bir daha başını kaldırıp bakmayanlara Kinine bir köpek gibi sadık olanlara andolsun ki... Sarılacağım ona... Şarap şişelerine "ailem" diye ağlayan bir adamın Küf kokan sakallarının arasından bakacağım dünyalarına Yaşamaya nasıl koştuklarına... Evlatlarına nasıl sarıldıklarına... Yargıladıklarına... Sandıklarına... Kaktıklarına... 2) /Ah Kinine batırdığım kirpiklerimle baktım kendime Oturdum ağladım dizlerinin dibinde Sen, rüyalarda bile kovdun beni... Ağlayarak gönderdin gündüzün telaşına Yine geldim dalgınlıklarda Bir an... Çok değil bir an sana geldiysem, şaşkınlıkla Kalbimin içinden bile kovdun beni!/ İz bilenler gitmiş şehirlerden Ahkam gitmiş Elem gitmiş Ellerin gitmiş... Tutup kolundan itelemeler gelmiş Kimse gelmemiş Sen de gelmemişsin. Koca bir şehirde yapayalnız ölmeyi dost edinmiş bir dalgının "Affedin beni" kokuyormuş son nefesi... Bütün aflar toplanmış Bütün vicdanlar Filistin’e gitmiş... Irak’a gitmiş... Afganistan’a gitmiş... Afrikaya gitmiş... Endonezya’ya... Ama işte o şehre gelmemişler... Bütün ağlayan çocukların başını okşamışlar da Bir sarhoş’u okşamamışlar. Gidip Allah’tan af dilemişler de her bayram Bir bayram olsun affetmemişler... 3) Gelin ey kovulmuşlar Ey yanlış yapmışlar Yoksulluğa vurmuşlar Dışlanmışlar Kardeşlerim... Ağlayalım Çok ağlayalım Arkadaşlarımıza, komşularımıza ve de onlara... Olanlara bitenlere soranlara unutanlara Sonra unutalım herkesi Çekilin evlerinden Harabelere gelin İstasyonlara... Duraklara... İnşaatlara... Kentlere ve kinlerine selam olsun Ahlaklarına ve yasalarına Haklılıklarına ve gururlarına... Çürümeye çağırın kalbi kırıkları Bir daha toparlanamayanları İnsanın ocağına düşmüş tüm zavallıları Oturalım köprü altlarına. Kalplerden kovulanlar Meleklere ovulanlar. Çıldıranlar, delirenler, keşler, evsizler, tinerciler, sarhoşlar... Kardeşlerim çürümeye çağırın kalbi kırıkları Karışalım, gidelim bu plastik vicdanların ahlak masalarından 18 Aralık 2013 Çarşamba 01:31:35 D.Bekir |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gelin, Ey Kovulmuşlar! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
bilgin63
23 Aralık 2013 Pazartesi 16:20:39
yürekten kutlarım sizi bir yaramızı daha deştiniz,
vicanlar hep dışarıya akmakta,aksında karşı değilim
fakat birazda burnumuzun dibindeki insanları görmeliyiz ve siz bize bunu öğretiniz bu çok mesajlı şiirinizle
güzel çalışmanızın devamını dilerim.
vesselam..
vicanlar hep dışarıya akmakta,aksında karşı değilim
fakat birazda burnumuzun dibindeki insanları görmeliyiz ve siz bize bunu öğretiniz bu çok mesajlı şiirinizle
güzel çalışmanızın devamını dilerim.
vesselam..
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.12.2013 15:12:19
Puan
: 80.0 / 16 kişi
Okunma Sayısı
: 4228
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 12 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Böyle bir cografyada doğmayı biz seçmedik!
Tek burası da değil; dünya böyle imiş şair dostum;
Sevişen hayvanları tanıdıkça bazen zaman insanlardan utandım!
Ya farklı cinsiyetinden, renginden çoğu zaman yoksuluklarından, önemsenmediklerinden başı boş bırakılan çocuklar veya gençlerimiz; sanal yalnızlıklarından, çevresel faktörlerden nasibini almışlar. Köprü atlardından, ucuz sokkaklarda tiner, uyuşturucu çekenler önce aileleri sonra biz toplum onları yalnız ve sahipsiz bıraktık ve bırakmaya devam ediyoruz çünkü onlar "öetki"lendirilmişlerdir.
Diyarbakır'daki sohbetimize bunları anlatırken zaten içim burkulmuş ve bir şey yapamamaktan utanmıştım. Seni uğurlamaya da fırsatım olmadı, buradan senden özür diliyorum.
Kendini ülke ve dünya çocukların, gençlerin sorunsalarına adayan yüreğini öpüyorum.
Sağlıkça, selametle kal kardeşim