MÜSTESNA RUH
Bana yazık değil mi?
Sahilde martılarla baş başa bırakıp gitmiştin Hayallerim vardı benimde çocuklar gibi Kirletilmesine, Kanadının kırılmasına izin vermediğim. İnsan postu giymiş, Ruhu canavara dönmüşleri hesap etmemiştim. Ben kimsenin hayallerini yıkmadım Filiz gibi yeşertmeye çalıştım Yüreğimde ki yağmur suları ile Aşk ile sevgi ile anlıyor musun Tüm renkler kirlenirken Neden? Benim beyaz düşlerime verdiniz birinciliği Ne olur, duru, berrak dünyamdan çekin tırnaklarınızı Müstesna bir bedene değil, Ama müstesna bir ruhun kişiliğinde, Var olmanın kendinde ki yoksunluğu Tamamlama çabasıymış bende eksilttiğin. Tüm dokularıma nüfus etti , Aç kurtlar gibi senin olmayan varlığın. Ben ,beni kaybetmedim, Sen, sende olmayan seni, bir kez daha gördün. Şengül Aydoğan |