Ateş Kırmızısı
Sönmüyor yüreğime bıraktığın kor,
gidişin en çokta beni kor. Yangın yeri yüreğim nafile direniyor. Köklerinde tekrar, tekrar harlanıyor alevlerin. Resmini çizerken ,ateş kırmızısı duvarlarıma, adına şiirler yazıyorum ellerim yanarak. Avuçlarıma yansıyan siluetini bırakıyorum, gecenin koynundaki yıldızlara. Saman yolunun kollarında can bularak, sevda yolunda yürü diye. Sevgi merdiveninle çıkıyorum, rapunzel gibi pencerene. Her gece gökyüzüne, senli şiirlerimi yazarken, can bulayım diye. Gün ışıklarındaki benliklerimizde tek beden olup, uykuya dalalım . Ayın şavkın da , yeniden bu aşkı yaşayalım diye. Kabul eyle yar, Yürek yıldızlarıma serdim, yatağını. loş ışıklarında ki, mavinin derinliğinde kucaklasınlar diye seni.. Şimdi saat gece yarısı ve sen hâla aklımdasın Şengül Aydoğan |
Seni tanımadan evvel
Tekdüzeydi yaşamın rengi
Birgün ansızın çıkıpta geldin
Gecenin rengi mavi’ye boyandı
Mavi, bir renk değildi
Mavi, ihtiraslı bir aşkın rengiydi bende
Ve sen geldin
Mavi, şiirlerime düştü
Çapkın dizelerin vurgusuyla
Gece kızıla boyandı
Kızıl tutkuydu bende
Meğer geceye yansıyan
Yürek yangınımın kızıllığıydı
Gün ağarmadan biraz evvel
Yorgun kirpiklerim uykuya davetkar bir edayla
Seni benden alıp götürüyordu
Mavi düşlerin ötesine
Saatler kaçı vuruyordu bilmem
melekler
Seni sunuyordu masalsı rüyalarıma
Hüma Efkan
yüreğinize sağlık 06 solin.
Hüma Efkan tarafından 3/7/2014 10:23:09 AM zamanında düzenlenmiştir.