.......GÖNÜL.......
Alınca yüreğini basar üstüne ezer
Kimsecikleri takmaz burnu havada gezer Anlatırsın anlamaz kişi canından bezer Dikenini alır da gül’den anlamaz gönül Düz duvara tırmanır yaramaz bir çocuktur Pek deli denmez amma az birazcık kaçıktır Kendini gizleyemez hem aleni açıktır Haraşoyu sever de tül’den anlamaz gönül Kapatır kapıları yabancılar giremez Bülbüller yasaklıdır güllerini deremez Onunla yola çıkan muradına eremez Ak’ı kara sanır da al’dan anlamaz gönül Bulutlar döşeğidir gökkuşağı kemendi Oyunlar oyunudur pek çeşitlidir fendi Kabahat yürektedir sanki suçsuzdur kendi Sirkeyi şerbet sanır bal’dan anlamaz gönül Gözleri fincan gibi bakıp görmeyen kördür Yoluna gül sersen de anlamaz pek nankördür Sabırın çilesini bulursan o’na ördür Ateşi buz sanır da kül’den anlamaz gönül Yalvarır yakarırsın ayağını diretir Acısı eti değil demirleri eritir Bedenden acısını gözyaşları arıtır Git dersin gitmez amma gel’den anlamaz gönül şehristan |
Gönül dosluğunun samimiyetiyle beğendim.
................................. Saygı ve Selamlar...