1
Yorum
7
Beğeni
4,9
Puan
2033
Okunma
Umut sürdü şiirlerin dili bir avaz çığlığa,
Dolunay gecesinde med cezirdi şimdi hüzünler,
Bir çift söz uğruna, yanıyordu yürekler.
Ses verdiğinde açılıyordu gonca güller,
Yaşanan anların, akrebi dolanıyordu zamana,
Heyhat …
Şefkatin doğmamış vatanında oluyordu sabah.
Gün yüzüne değdiğinde, umut dalgalarının açlığı,
Çaresiz heceler üşüyordu, düşüyordu dizelerde,
Şiirler doğuyordu günlere, sesli sessiz derinlikte,
Küstüm çiçeği can buluyordu, cümlenin orta yerinde,
Alfabenin yirmi dokuzu yetmiyordu, zamanın benliğine,
Heyhat …
Ezber bozuyordu aşk, karanlıkta sil baştan.
Aralık 2013 / Zümrüt Yeşiltaş
5.0
86% (6)
4.0
14% (1)
Cevap Yaz