Dalgaların Dingin Sesinden Sonsuzluğa
İskelede Ege’ye karşı kurulan bir masaydın
Akşamının dalga sesiydi sana arkadaş Bir ses ki zenginleşerek donattı duyguları Ve ilişti yanına, sohbetine ortak… Yalnızlık ve özlem baş köşede yerini aldı Öfke Masanın uzağında kaldı, Tutku dalgakıranıydı sohbetin Akşamüstü gölgesinde geceye dans başladı. Denizin uzak sokaklarından haber getirdi dalgalar Özlem doluydu istiridyeler, içlerinde inci taneleri Kırgınlıklarını kabuklarıyla örtmüştü midyeler Mavi ve yeşil el eleydi derinlerde Yeryüzünü ziyarete gelmişlerdi masanın orta yerinde… Deniz yıldızı, gökyüzü yıldızını selamladı Karaya çıkmışken, yeryüzünden gökyüzüne, Serenadlar yapıldı… Gün batısı karayele, sonsuzluğa çağrı ile uzandı Okyanus aşan duygu yüklü bir gemi Mendireği görünce mutlandı ve limana yanaştı. Dalgaların dingin sesiyle masaya misafir olanlar Dünyayı, insanlığı ve sonsuzluğu Bir kez daha selamladı… Zümrüt Yeşiltaş Temmuz 2012 Akyaka |
artık hüzünden entariler yakışıyor şiirlerine şair,