Bir Bardak Şiir
Bir damla su içtim aşk denizinden
Ve bir bardak şiir yazdım sevgiliye İçindeki ateş sönsün diye Gün geçtikçe yaşlandı,sarardı sevdalarım Zaman içinde zamana karıştı hatıralarım Saran olmadı Aşk savaşında aldığım yaraları Bir damla su döken olmadı yüreğime Paslandı gözlerim,gözlerini görmeyince Buz tutan parmaklarımda eridi,sana ait olmayan eller Ve her defasında biraz daha sarsıldı, Düşlerimden oluşturduğum dünya Bir rüzgar gibi geçtin Bir kuş gibi göç ettin, Kalbimin sana açılan odalarından Akıp gittin el kadar ömrümden su gibi Benim aşkım bir güldü,dikenliydi Kimi sevsem ağlayarak kaçtı hayatımdan Kimi sevsem biraz daha karalandı yüreğim Masum bir gülüş kimi zaman Kimi zamanda bir bakış içtenlikle Sevgiliden gelip,kalbi yaralayan Sana ulaşmak için geçmeye çalıştığım denizde Boğuluyorum yavaş yavaş Batıyorum derinliklerine gözlerinin Sesimi duyan kimse yok Kapanıyor gözlerim ağırdan Karışırken gecenin berraklığı Sabahın ışıltısına Aklima geliyor yüreğimin ıssızlığı Terkedilmişliği bedenimin Ve zincirliyorum kendimi İçinde derin aşklar besleyen Bu şiirin mısralarına |