Heceden Kan SızıyorNe yapsam kaçamadım her daim aşikârım Kahırlar pusu kurmuş hep peşimde geziyor Ayrılık avcı oldu ben hedefte şikârım Yazık günah demeden kurşunlara diziyor Gittiğinden bu yana gözyaşlarım bir nehir Sensiz alıp verdiğim nefesim bile zehir Üzerime devrildi sanki bu koca şehir Ruhum göçük altında hasret beni eziyor Ebedim katran kara kan ağlıyor ezelim Kurumuş bir çınarım dökülüyor gazelim Öldürsen gam yemezdim süründürdün güzelim Düşündükçe zulmünü sızılarım azıyor Beni sitemkâr sanma sözlerim beyan şimdi Terk ettiğin gün bittim gençliğim ziyan şimdi Fazla söze ne hacet akıbet ayan şimdi Mecnundan beter oldum aklım fikrim tozuyor Bu ateşi söndürdüm yanmam artık desem de Döner diyen fallara kanmam artık desem de Ölsem bile adını anmam artık desem de Hayalin allem edip yeminimi bozuyor Senki beni kendinden koparıp ettin cüda Bu cebrin hesabını elbet soracak hüda Ömrümü usul usul törpüleyen bu veda Şiire döküldükçe heceden kan sızıyor Ey firari sevgili yüreğimin kaçağı Azrail boğazıma dayadı bak bıçağı Aydurmuş’un adresi şimdi hüzün kucağı Yokluğun günden güne mezarımı kazıyor MUTLU AYDURMUŞ |
Azrail boğazıma dayadı bak bıçağı
Aydurmuş’un adresi şimdi hüzün kucağı
Yokluğun günden güne mezarımı kazıyor
Sitem dolu bir şiir, fakat çok güzel kaleme alınmış,
kutlarım şiirin şairini.Selamlar Saygılar.