Kristal parçaları { kar tanecikleri }
Balkonda koltuğuna gömülmüş
Camekandan dışarıya bakarken Seyreylemekteydi bir yandan İçinde yaşamakta olduğu dünya denen alemi Semadan beyaz bembeyaz kristal parçaları Ahenk içinde dans eder gibi iniyordu Arz denilen yeryüzü üzerine Arz denilen yeryüzü üzerinde Aklar oluşuyor bir yandan Kaplıyor beyazlık yayılıyor bütün alana Yerdeki bütün canlılar çekiliyorlar Kendilerine hazırladıkları kuytulara Bir sessizlik çöküyor ortalığa Karın geldiğini hisseden mahlukat Sanki hazırlık yapmış bekliyor adeta Ama hazırlıksız yakalanana İşte bulup yardım etmek lazım ona Karın haberi yok bütün bu olanlardan O sadece emredileni yapmakta Ahenkli dökülürken emredildiği alana Seyretmek bile insana veriyor Büyük bir zevk büyük bir saygı Beliriyor içinde kainatı yaradana Ya rab ne kadar büyüksün Dedirtiyor işte o anda |
Hişşşşşşt.
Sokağa çıkacağım.
Hadi eyvallah.