YALNIZLIK İŞTE...
Yalnızlık işte…
Kimseler yokken yanında, Avutursun kendini, Hüzünler eşliğinde… Yosun tutmuş anılar Sarmışken dört bir yanını, Ararsın bir yandan Dost sandıklarını… Yolun çıkmazda iken Ve nerde olduğunu bilmezken, Kayıplardasındır, Dönenirsin amaçsızca, Ararken el yordamıyla, Bilip bilmeden fütursuzca. O yol ki; dönülmez, O yol ki; çoktan kayıplarda. Hoş bir esintidir, Mutluluk sandığın Ve usulca okşayan gönlünü Tatlı tatlı. Hüzün ise yegane miras Sol yanını yakan. Kim varsa sararmış resimlerde, Kim bilir gizlenmiş nerelerde. Sayısız dilek Birikir yüreğinde, Her ne kadar Kalsa da hayallerde. Yine de güzeldir Şu hayat dediğin, Eşlik eder sana Pembeye boyanmış düşlerin… |
yüreğine szağlık ablam