DÜŞÜME GEÇ KALMA
Uykunun salıncağından
Ansızın düştüm Gece; karanlığından Küfreder gibi baktı gözlerime Acıdan yorgun argın Küf tutmuş gibi Durmuştu dörtonbeşte Akreple yalkovan Kalktım Bir duvarlara baktım Bir içeri sızan loş ışığa Git gide artar Eylül ağrılarım Tutuklu kalırım Ruhumun suskun inleyişinde Yara bere içinde Duygularım Sobada çay kaynıyor Buğusunda hayalin bulandırır kalbimi Ne olurdu sanki Dizimin dibinde dursaydın Asi bakışlarında geceyi yorsaydın Kimbilir Belkide böylesine Hasretinle şizofren hastalığa düşmezdim Durup durup kaygılı sancılarla didişmezdim Güz bakışlım ahh Şimdi olmaz Gelme efkar demlerime Umudu içirme gözlerime Ömrünü kenetleme ellerime Sancılı buseler kondurma Yalnızlığıma Körkütük sen’im zaten Beni sende tüketen Dışarıda yağmur yağıyor Hani sevdiğin Her damlası hicran sağıyor Can sevdam acıyor Hani bilmediğin Haydi git artık Kızdırmak istemem geceyi Sabaha kapanır gözlerim Düşüme gelişini gözlerim Geç kalma emi..! Meryem ASLAN |
ne güzel ask siirleri yaziyorsun .
ve bu ses dosayasini hazirlayan arkadasimizi ilk dinliyorum . harika okumus . ve sesi müthis güzel geldi bana .
ben cok zor begenirim . böyle güzel bir sesin sitemizde oldugundan haberdar olmadigim icin üzüldüm .
neyse ki yine de sevindim bu kesif iyi geldi .
dinleyecegim gayri .
iki siir dostumu da kutluyorum .
sevgimle....