Ben izlemiyor,özlüyorum seni acılarımla
Amaç olmalı beraber yaşamak infilak değil
Ayıpsa gül yüzlü sokak çocukları sevmek
Görünmez kişiliğimiz asıl suçlu utanılan
Dokunma artık acılarıma acıktığı An’dır acılarımın
Tut ki mimozalar oynaşır AY yüzün döker saçlarına
Kumsalı boştur yüreğimin biri varken serinlikte
Umut olur çarşaf gibi duygulara serilir deniz kızım
Sızı olur gidişin romatizma sanırım acılarımla
Dokunma artık acılarıma acıktığı An’dır acılarımın
Kal demeye cesaretsiz bakışlarımdı ele veren
Kızılcık değilmi istediğin al senin olsun
Unutma ki yaptığın şerbetle t/adarım hayatımı
Bırak cam kırıkları iz bır/aksın ardım sıra acılarıma
Dokunma artık acılarıma acıktığı An’dır acılarımın
Yalnızlığımı takibinle s/arıyor ruhum
Yüreği şeytansa giyotinli celladımın dostane
Kanım aksın b/ırak sevgiyle
Dualarına gömüp unutm/asaydın acılarımca
Dokunma artık acılarıma acıktığı An’dır acılarımın
Yada unutmayı banada öğretseydin senlice
Kirpiklerime damla olan sende asılabilseydim
Gün ağardığında bensiz saçlarında
Dokunma artık acılarıma acıktığı An’dır acılarımın
Dostta severek öldürmez mi yaşarken ayrılığı acılarla
Hem g/ittiğim yerde illede sen olacaksan
Takıl mavinin gök kuşağına son durağınım
Ve sen hiç dokunma uzak ol acılarıma
Dokunma artık acılarıma acıktığı An’dır acılarımın
İrfan karabuluT