geceye as günü…aşk, sürgünlerimde sonbaharı emzirirken hiç bilmediğim bir senfoninin ritmindeyim önümde gidemediğim kadar sensizlik arkamda nüshası olmayan kimliğim dilimde yara bere karanlık adın saklımda susmaktan yorgun göçemeyen kuşlar inziva sessizliğinde serviler tenhada nöbette avuçlarımda buz tutmuş haziran notalarımda eylül kırıkları geceye as günü çek tetiği, sök beni senden gün doğmadan, güne doğayım İlhan Aşıcı |