İSTANBULBekledi beni hep bekledi İstanbul, Beşiktaş bana ben Beşiktaş’a hasrettik, Deli bir mevzu bizimkisi, Rüyalarımın şehri, Şehri ilham, Şehri İrfan, Şehri azam. Deniz’in derinliklerinde, Simit parçalarının ritmine, Ahenk içinde selamlandım, Bekliyordunuz siz de beni, Biliyorum görmeyen gözleriniz açıldı. Bir rüya gördüm, Bembeyaz bir perde, Önünde kabenin ucu, Bir de senin belli belirsiz silüetin İstanbul. Sana geldim, Geldim sana, Burdayım işte, Sereserpe açılan kolların var senin, Adım adım al içine, Acele etme, Sakin ol, Derin bir nefes al, Ve müsaade et. Izin ver sana yaklaşayım, Korkuyorum İstanbul, O kadar büyüksün ki içimde, O kadar anlamlısın ki, Korkuyorum , sana geldim , Ama ya sende unutursan beni? Yaralı bir kuş nasıl muhtaçsa şefkate, Muhtaçım, İnce ince, Derin derin nefes al, Beni içine çek, Bırakırsan uçmam, Umudum güvenim yıkılır düşerim, Tam düşecekken ya tutamazsan, O zaman işte o zaman boğulurum, Ötelerde değil sana sevdam berilerde, Töremi ezdim, Çıralar yanıyor vaziyette, Vapur hazır bizi bekliyor, Kadıköy özledi bizi, Gitmezsek üzülür kırılır, Bırakma beni İstanbul, Bırakırsan ölürüm... |
Ya bana ne demeli
Şimdi yarmcan oldum hiçbir yere gidemiyorum
Gezemiyorum İstanbulu doyasıya
İstanbulda yaşadığım halde
Dualara öyle ihtiyacim varki
Ah İstanbul eski sağlığıma kavuşup ta
Gezebilsem seni doyasıya