Seni seviyorum bir davettir

Davete icabet etmek

Aşkta gerektir.




“Gülüm olur musun? ”demiyorum sana

Biliyorum sevmezsin gülü, bir de bülbülü…

O zaman “Papatyam olur musun?” diyorum sana

Seviyorum olur musun?




“Seni seviyorum” u cümle âlem biliyor da bir tek sen bilmiyorsun

Bu sana olan protestomdur, tavrımdır, postamdır.

İnsan sevdiğine kızar mı, isyan eder mi, gönül koyar mı?

Seni sevdiğim kadar kıskanıyorum,

Kıskandığım kadar kızıyorum,

Kızdığım kadar da kaçıyorum işte!

Yokluğunda bile sen varsın aklımda çıkmayan

Yok mu bunun bir çaresi?

Yatıyorum sen kalkıyorum sen

Gidiyorum sen geliyorum sen

Yok mu bunun bir sefası?




Seni seviyorum

En güzel yorumum bu

Başka söze lüzum yok!

Başka akla ihtiyacım yok, başka aşka!

Sensizlik ne hakla!

Bilsen sensizlikten ne kadar da bıkkınım

Ne kadar da sıkkınım

Ben tek sana yatkınım

Sana yakınım.



Yoksun ya, bundan ne kadar da mağdurum,

Ne kadar da mahzunum, ne kadar da masumum?

Seni seviyorum bundan sana bile ne?

Ne kadar gururluyum bilsen,

Ne kadar cakalıyım seni sevdiğim için,

Ne kadar fiyakalıyım ne kadar havalıyım.




Senden ve sevmekten geliyorum

Yorgunum seni sevmekten,

Yoğunum seni düşünmekten.

Fikrin var mı acaba?

Bu ne kadar sevmektir, ne kadar sana gelmektir

Aklın alabilir mi?

Seviyorum dünden daha çok böyle sevmek yok…

Böyle kanmak yok başkasına… Örneği var mı?




“Seni seviyorum” u cümle âlem biliyor da bir tek sen bilmiyorsun

Allah canımı alsın da öyle mi inanacaksın?

Öyle mi bileceksin ha?

Böyle mi ikna olacaksın?

Cenazemi mi göreceksin?

Ve beni gömeceksin!

Böyle mi seveceksin ha?