ERZİNCAN
Sen gidince,
Sözcükler yerinden fırladı. Başı döndü ritimlerin, Sarhoş bütün şarkılar... Çalmaz oldu , Sen gidince sazım. Teller küstü sana, bana, Erzincan’a. Haykırmaz oldu şiirler Tozdan başka bir şey, Kabul etmez oldu kaldırımlar Çay’a bıraktığım balık kayboldu, Yosunlar bataklıklarla arkadaş oldu. Dokuz ilçeden dokuz feryat! Tercan’ın telleri koptu. Sen gidince sözcükler arasında, Savaş koptu. Kimse kimseyi sormaz oldu, Sen gidince Erzincan soldu. |