Mavi buzdan umuda
Yürüyordum
Yürüyordum Bir kış günü Puslu bir havada Kar tanecikleri düşerdi Saçlarıma Üşürdü ellerim Üşürdü yüreğim Kovalardı senli düşünceler Birbiri ardına zihnimin kuytuluklarında Ankara sokaklarında Yürüyordum Siyah yalnızlığıma Kar taneleri şaşırıp yolunu Konunca yüreğime Mırıldanır ellerim adını Soğudu Artık yüreğim Kristalleşti gözyaşlarım Soğuk ,sisli bir gecede Ankara sokaklarında Açtım ellerimi Haykırdım: Haydi, yeniden hayata Mavi buzdan umuda Ki sonunda gelecek bahar Ankara sokaklarında Yeşil düşlü şair/gülsüm öztomurcuk 5 aralık 2013/22.45 manavgat |
yaşanmışlıkların
yaşanmamışlıklardan
beklentisi
mahkeme salonun
soğuk salonu yerine
şiire taşınmış
okur keyif alsın diye
tebriklerimle yeşil düş'lü şair'im