Adın Batsın
Gittiğin günden beri gözyaşlarım bir nehir
Bu mecnun mutluluğu nasıl tatsın insafsız Her günüm bir işkence aldığım nefes zehir Gençliğimi yok ettin adın batsın insafsız Seninle bölüşmüştüm ekmeğimi suyumu Çıkmak artık ne mümkün derin kazdın kuyumu Çılgına çevirip de o mülayim huyumu Tahammülü tükettin adın batsın insafsız Devrilmez bir çınardım köklerimden söküldüm Hazana teslim olmuş gazel gibi döküldüm Yokluğunun altında büklüm büklüm büküldüm Kaderimden çok ettin adın batsın insafsız Bendim onca kahrını her dem sabırla çeken Elbet fırtına biçer yüreğe rüzgâr eken En sonunda sen benim suskun dilimi diken Sözlerimi ok ettin adın batsın insafsız Yaşamaya küstürdün gençliğimi soldurup Yazımı kış eyledin aşka çile doldurup Sebepsiz gidişinle saçlarımı yoldurup Sakalımı ak ettin adın batsın insafsız Bilmiyorum bu aşkta neydi benim günahım Gecemi öksüz koydun yetim kaldı sabahım Ölsem de bitmeyecek sana olan bu ahım Bedduamı hak ettin adın batsın insafsız Gönlüm deprem sonrası acı sardı her yanı Beynimden atamadım terk ettiğin o anı İşte boynuma taktım son hediyen urganı Bu canıma tak ettin adın batsın insafsız Mutlu Aydurmuş |
ve adın batsın insafsız şarkısını hatırlattı bana...
kutluyorum canı gönülden...
saygılar yüreğinize...