BİR TERENNÜM EDERİM
Bırak, aksın gözyaşım.
Farzet ki; Rahmetidir Yaradan’ın. Usul usul ansam adını Ne çıkar; Sessizce, kimseler duymadan. Bir yaralı ceylan, Haykırır acısını Yanık bağrından; Kör topal Dağ tepe dolaşan. Köhnedir her yer, Issız düşlerin hezeyanında. Bir terennüm ederim Adeta senin yokluğunda. Bir öyle, bir böyle, Olsam da yoluna köle, Beklemekteyim günü Düşlerin ertesinde. Gönül iflah olmasa da, Sanma ki bedbahtım Issızlığın ortasında. Sadece ararım kendimi Hak yolunda. |