HASRET
Bir cuma gününde vakt-i seherde
İnanan gönüller açmış ellerin Sevdalı duası arşa gider de Gözyaşı akıtmış dertli dillerin. Ruhuma dolarken bir gamlı kasvet Kaplamış yüreğim ayrılık, uzlet Gözlerde yaş olsam vuslata hasret Yalvarırken Hakk’a sadık kulların. Dalarken aşıklar sevda nehrine Yüzüm sürsem O’nun nurlu mührüne Hicranımı döküp kutlu şehrine Bülbülü olsaydım açan güllerin. Hasreti taşırken çileli kervan Bendim seherlerde yanıp ağlayan Garip yolcusuyum sinesi üryan Çiğnenip geçilen tozlu yolların. |