Bir ben kaldım erişilmez yolun yolcusu Birde ensemde başımın belası gölgem Umutlardan kanatlarımız oldu karanlıktan şafaklara Sizlerin olsun yıldızların raksındaki ay Tek bir mum aydınlığı istedim Uçsuz, bucaksız gönül coğrafyasının gecelerine...
Oysa beraber yürüdük düşler ülkesindeki sevdamızla Gönül gönüldeydik eller ırakta olsa ellere Güldük, ağladık Ağladık güldük Yağmur sonrası çıkan gökkuşağı haşmetinde Bir ben vardım o yolda Birde dumanı üstünde hayallerim
Hayat dedikleri okyanusta Kulaç atarken sevda sahillerine Kaçak düşlerle Nefes almaktı fırtınalara karşı yol almak
Yoksul sofrada Tuza banılan kuru soğan tadındaydı Ayakları yere basan sevdamız
Lâkin Bazen dağ gibiydik başı bulutta olan Biraz ulaşılmaz Biraz vâkur Ve Adam gibi Hep yol olduk sevgiye giden Zira ezilmedik Firakın vuslatı yerle bir ettiği yerde…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ben ve yüreğim şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ben ve yüreğim şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli, Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli. Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu! Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu! Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler. Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden, Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Bazen bir başına kalır insan şu kalabalık dünyada , göğsünde yaralı bir yürek, arkasında gölgesi ama dimdik başıyla .. yine çok güzel bir şiir üstadım , sevgi dolu yüreğinizin sesi hiç susmasın... saygı ve hürmetlerimle...
beğenerek okudum. Hepsinden önemlisi anladım bu şiiri. Farklı demem de o yüzden zaten. Serbest şiir diye yazılan manzumelerin pek çoğunda şairin ne demek istediğini anlayabilmek için ayrıca bir de tercüman ve şifre uzmanı gerekirken sizin şiirinizde buna ihtiyaç duymadım.
dediler ki ,yürekle beden bir olmuş bu şiirde..koştum geldim faceden doğru )) gördüm ki ,hakkaten öyleymiş..bir gölge düşmüş ki gönle o da ışığın gölgesi..onca hüznün içine mum yakabilmek belki de tek maharet..İyi şiirdi..
Saygım ve selamımı bıraktım sayfanızın bir köşesine..
Yoksul sofrada Tuza banılan kuru soğan tadındaydı Ayakları yere basan sevdamız
Lâkin Bazen dağ gibiydik başı bulutta olan Biraz ulaşılmaz Biraz vâkur Ve Adam gibi Hep yol olduk sevgiye giden Zira ezilmedik Firakın vuslatı yerle bir ettiği yerde…
evet ya sustuk biz dizeler konuşmuş güzeldi güzel ötesi saygımlasınız
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Yahya Kemal BEYATLI
beklemekteyiz hepimiz o sessiz gemiyi....
belki rotası değişir diyerek...
kutluyorum...
saygılar yüreğinize...