Vuslat Yolcusu
Daralmış, sarılmıştı etrafı
Bir adım atacak durumda değildi Dört yanı yüksek duvarlar Araf’a düşmüş gibi kımıldamıyordu zaman Dönüp duruyordu bomboş odanın içinde Bir kaç adım doğu bir kaç adım batıya Sessizlik sırra kadem basarken Yanık bir ses çarpıyordu duvardan duvara Sabırsız bir bekleyişle Beklenirken vuslat Durmuş sanki akmıyordu zaman ’Uyan ey yolcu’ Kim seslenmişti ona Yavaş yavaş yorgun düşüp gözler Göz kapaklarına asılırken uyku... 21 Kasım 2013 |
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır ve Dua İle...
ALLAH c.c. emanet ol