Gözlerimi bırakıp kuzeyin yeşiline
“Geri dön” deme diye kilit takıp diline
Düşüp kara yollara güneyin sahiline
Dertleri kucağıma çekip de gideceğim
Hasretini göğsüme ekip de gideceğim.

Ekip de gideceğim yalan dolu bağrına
Son bir defa dönmeden imdadına çağrına
Dokunmadan acıyıp kalbindeki ağrına
Sel misali dağlardan akıp da gideceğim
Geçmişteki anları yakıp da gideceğim.

Yakıp da gideceğim çizdiğim resimleri
Gecelerin demiyle aşk dolu mevsimleri
Hafızamdan silerek yer eden isimleri
Boğazımı elimle sıkıp da gideceğim
Kurduğun kuleleri yıkıp da gideceğim.

Yıkıp da gideceğim dağları üzerine
Başkasını almadan kalbimdeki yerine
Gök kubbeyi işleyip kavruk kalan derine
Mehtabı yastığına takıp da gideceğim
Öfkeyle şimşek gibi çakıp da gideceğim.

Çakıp da gideceğim geçmişime çiviyi
Gömeceğim toprağa beni yakan seviyi
Unut artık diyerek bu garip münzeviyi
Anlattığın masaldan bıkıp da gideceğim
Ölüm kaderim olsa çıkıp da gideceğim.