PAPATYAMKirli zihin odalarında devirdeyim Kimler gelmiş kimler geçmiş buradan Kaç zamansız zamanda hapis edilmiş Arıyorum kırık dökük anılar arasında Ağır hasarlı sevda hikayelerinin ardında Belki gizlenmiştir diyerek son kırıntı umut Yok sadece sizofrenik sinyaller dolaşıyor Düğüm olmuş sinir sisteminde Kalbe giden tüm yollar kapanmış Bir kazı çalışmasında tünel açma çabasında Bir kılcal damarda dar bir geçit buluyorum Burnuma ağır kokular geliyor Sanki bir bataklık Ölmüş şiirler mezarlığı Çürümeye yüz tutmuş sevda türküleri Ürperiyorum burası böyle değildi Yıllar önce ilk ayak bastığımda Sen ne yapmışsın yüreğine çöpe çevirmişsin // Arınır mı Her adımda balçığa batıyorum Yavaş yavaş ilerliyorum Gözlerim araştırıyor etrafı Bir çok ölü mektup takılıyor ayağıma İçinde benim yazdıklarımda var Bir çok hıçkırık kesiyor yolumu Nasıl sığdırdın bu kadar masumu buraya İlerde bir beyazlık çarpıyor gözüme Adımlarım hızlanıyor Sanki kirlenmemiş bir parça var orada Fi zamandan kalma bir anı belki de Yaklaştıkça kanım donuyor Duraksıyorum yaşlar gözlerime hücum ediyor Bunca yalanın sahteliğin içinde Nasıl olur mümkün değil derken Hızlanıyorum varabilmek için O son temiz kırıntıya Evet yanlış görmemişim Bir papatya her şeye inat hayatta kalan Başımı öne eğiyorum Bir kez daha dalıyorum anı denizine Ben kendi ellerimle ekmiştim onu Sen ise bıkmadan sulamıştın Hiç bırakmamışsın sulamayı Sızlıyor solum hiç sızlamadığı kadar Karasızlığın tam ortasında boğuşuyorum Hala yaşıyor olması mümkün değil derken Sen bunca pisliğin içinde yaşatmışsın papatyamı Dönüyorum arkamı çıkmak için Seni sahteliklerinle baş başa bırakarak Bir daha ardıma bakmadan İlerliyorum ilerliyorum ilerliyorum Bir anda adımlarım duruyor Arkama dönüyor Koşmaya başlıyorum papatyaya Çamurlu ayaklarımla basıyorum üzerine Bu çamur deryası onu hak etmiyor Ben dikmiştim tohumunu Şimdide ben ezerek yok ediyorum Terk etmeden ebediyen Hiç benim olmayan o yüreğini …. N.C.U ESKİŞEHİR 3 KASIM 2013 |