senden sonra ki ben...
-saat kaç?
*bir yılı bir geçiyor...) (bu gün sen gideli bir yıl bir gün oldu tam) hep böyle çalışıyor aslında benim saatlerim: ya sana ölüm kala-larda ya seni ömür geçe-lerde... kimse çözemedi bendeki zaman kavramını... ne takvimimin farkında birileri,ne saatimin... bir dakika önceside sendi çünkü... bir yıl sonrasıda... giden hergün; bi sen düşürdü aslında takvimden... "gün gitti" aslında sen gittin hergün biraz daha benden... "sen gittin" aslında can gitti bi günlük ömrümden yeni bi ben yaratıldı senden sonra... herkes bilir beni... şair değildim mesela, şiir sevmezdim... ve bulmazdım öyle kendimi her şarkıda... değiştim biraz... en yakın arkadaşlarım bile deli diyor bazen... bazen yaradana yalvarıyorum: "ne olur bu son nefesim olsun allahım" mosmor gözlerim tavana dikiliyor sen düşüp gözlerimden sensizlik ölüyor yanaklarımda... kirlenmiş bi kalp bıraktın sol yanıma sevgili... hasretine şair olmuş bu dilim ne beddualarına sığdırabiliyor seni; ne de dualarına... "toprağa yar olsun"diyesim geliyor bazen sonra durup düşünüyorum; yaşarken cehennemi tattırdınya; kara toprak bile yar diyip basmasın bağrına... kahrına kul olmuş yüreğim, dile geldi yalvarıyor allaha sewgili... acılarım sonsuzluğa ulaştı seni bekliyor her gün bin kıyamet kopup yüreğimde, hergün binkez kıyamet buluşması yaşıyor sancılarım gözlerinde hesap soruyor resimlerde sana... mutluluklarım dile gelip haykırıyor duvardaki resmine sen diyor yaşarken acıya çevirdin ya beni... hergün bu kıyamete mahkumsun... mahşer kalabalığı gibi kalabalık bi sancı bıraktın sol yanıma ve hesabını hep bana kestiren masraflar... sen gittin... ALLAHIM BİTSİN BU ACI... O GİTTİ ONUNLA GİTSİN ARTIK İÇİMDEKİ SANCI... |