SENİ EN ÇOKTA ŞİİRKEN SEVDİM
boğulurum ben...
ne efkarlanıp bi sigara yakabilirim yokluğuna, ne cesaret edebilirim bi kadeh kaldırmaya bu ayrılığa... ben bu efkara sadece ağlarım... sadece yanarım bi ömür... yokluğuna şiirler yazıp,kendimi kağıt kalemle avuturum... öyle ne dumanlı bi sevda bekle benden ne de mezelere yar etmemi hüsranımı... ben seni şiirlere yar ettim... ben seni şiirlerde sevdim... deli olup dağa değil, avare olup satırlara düştüm... kavgam büyük kelimelerle... seni anlatmayı becerene dek bu sözcükler; satırlarımın baş kahramanısın... SEN BU SATIRLARDA YAŞLANIP, BU SATIRLARDA ÖLECEKSİN SEVGİLİ... ^cENNET kUŞU^ |
Yerinde yurdunda tatlı bir şiirdi .
Tebrikler.
Selamlar.