CUMHURİYET ÜŞÜYOR
CUMHURİYET ÜŞÜYOR
Halkım üzgün ve şaşkın parçalanmakta vatan Kapkara çark döndükçe… Haklı; haksız düşüyor! Demokrasi, özgürlük, insan, insanca yaşam! Türklük ağlıyor gülüm, Cumhuriyet üşüyor. Yollara düşmüş gençlik; yeniden Cumhuriyet Güneşin mavisinde aydınlığa ihanet! Bilenmeli özgürlük, bilenmeli hürriyet Bitsin çağ dışı zulüm, Cumhuriyet üşüyor. Yangınlar çevrelemiş; her yürek suya koşar O su ki çağladıkça; ne engebeler aşar! Sevgiyi çoğalttıkça; hainlik ille şaşar Birliğin yolu yolum, Cumhuriyet üşüyor. Fark et, sor ey sessizlik; bu dikenli yol niye? Acılarla yatıp kalk, gülü olsun hediye Dar vakitlerde akrep, semizler zehir diye Her ihanet bir ölüm, Cumhuriyet üşüyor. Ne sonbahar rüzgârı, ne de zemheri ayı Vazgeçme hiç sevdandan, aşkla nakşet oyayı Dimdik, sonsuz, dökümsüz çiçekle tüm dünyayı BARIŞI sağla balam, Cumhuriyet üşüyor. Gülşen Şenderin |
AAYGI, SELAMLARIMLA