ÜŞ-BEŞ KURUŞA SATTIM
Her gün şafak sökerken ben senin güneşindim,
Doğmak sende güzeldi bir akşam sende battım. Hani senin cananın, ebeden ruh eşindim, Alabora olsak da sevmeyi sende tattım… Gönlümü yora yora bana çetin iş ettin, Sonra kazanmak için işmar ettin kaş ettin, Elinle dokunarak her mevsimi kış ettin, Yaz ayının koynunda karlar üstünde yattım… Dilimi lâl eyleyip susturarak yazdırdın, Elimdeki kalemi sen çıldırttın, azdırdın, “Nice yıllara” derken mezarımı kazdırdın, Ölüm bana gelmeden ‘bizi’ mezara attım… Sakın bana “dur” deme işte aldığım karar, Farkındalığın farkı bitmişse neye yarar, Yer-gök bize verilse ikimizi de yorar, Ben bizi ihtiyaçtan üç-beş kuruşa sattım… Ayser ÖZBAKIR |
ama şiir bir harikaydı kutlarım..