çıtası bozuk söz irkilmişliğine
bağlamış öbeğin kornasını
üstünde hafif gürültüyle
yutar kabuğun deryasını
kırılan aynanın kalbiyse

şiire ket vuran
itirafım var ey bilinmezlik iğnesi
ayağı kopuk İSA’NIN cevazı

bir dizelik yo(k)sun yüreğim

kuş yuvasında saman çöpüyüm

yalvartılan idam ipini
bağlayın vicdanıma
içimde kan pıhtılanır direnirken sebata

kimdi ufuk tornavidasını iliklerimde unutan
yarım bırakmış vidalarımı

özrü gözünde gizli
közü aşk kokan

hücrelerinde ölmüş bebekler kanarken
hücrelere sığınmış çapraz itirazı izler .

inançla yürürken
sıvısı ağır bir şehrin
soluğunu alırım ertelenen zahmetime
utançlığıma yüz çevirir mısralar

her tarafım buz yüklü
tebessümün yaylasında
sırtında gizlerken karıncalarını
güneşin döndüğü dünyalarla
gemisinde kalır hür/afetler
hecesiz heceyleyim
cinsiyetsiz kalır duygular
aşk cinsiyet tanır mı?

hangi şaire baksam
intihar kokulu tebessümler geliyor aklıma


gezgin imgeler...