Utanıyorum Ata’m

ağlamak değil ki sana saygı
anlamak seni esas olan
gizli açık kinini kustu bazıları
bazıları oldu kara yılan
nice kasımlar geçti be Ata’m
sadece göz boyayan

kimi erişilmez yapıp putlaştırdı seni
önünde yalandan eğilip yalandan taptı
oysa bu bir riya idi
seni hep üzdü
kimi kırk tilki dolaştırdı karanlık aklında
Ata’m yanlış yaptık bir yerde
ne olur bize söyle

yedi düvele yedirmedin bu ülkeyi
"yutta barış dünyada barış " diye bildirdin ilkeyi
düşmana gerek kalmadı
biz parçaladık canım Türkiye’yi
kardeşimindir demeden hep kaptık parsayı parçayı
devrimlerin tarumar oldu
her şeyi mahvettik be Ata’m

hep beyhude sardık seni bağrımıza
" atam atam sen kalk ben yatam "
hepsi riya dolu birer matem
gösteriş yaptık yıllarca kendi kendimize
caka maka fiyaka üstüne fiyaka
Ata’m şimdi kafamızı vuruyoruz
taştan taşa

demir ağlarla örmüştün yurdu dört baştan
on yılda on beş milyon genç yaratmıştın ya
her yaştan
biz onları kırdırdık birbirine inan
daha doğrulmaz çatlak belimiz Ata’m
gelip elimizi tutsan da
çünkü bilmem kaçıncı kez mahcubuz sana

çağlar inkâr etmedi de seni Ata’m
ardından gelen capsız liderler riyakârlar
ne çok edepsizlik ettiler
kin kustukça ufaldılar küçüldüler
ya da
bu nankörlerin yüzleri yürekleri sana ulaşamadığından
dünya turuna çıktılar çakmadan çakmadan
sana karşı
başımız bir kez daha eğik be Ata’m

ağzından düşürmedin ulusumun adını
şimdi bir sızı dağlıyor erkeği kadını
yoksun ya Ata’m
nasıl kurtaracağım bilmiyorum ki yarınları
gözüm yaş dolu
ağlamaya utanıyorum be Ata’m



Şükrü BEŞİKTAŞ