hükmedemediğim bir öfke içimde;
durmadan çoğalan,
geçmişin gölgesinden
şimdi/me yapışan...!
______________________

bakıyorum dilimden dışarı çıkan kelimelerin
cümleye dönüşmüş hallerine de,
tanıyamıyorum bir türlü karşımda duran şekillerini.
aynada gördüğüm yüzüm bile bir başka sanki.

__ne zaman kaybettim ki ben kendimi?

bu gece de, sancılı düşlerimden birini doğuruyor.
bütün gerçeklerim kan revan içinde
fahişe yürekler sarmış etrafımı
nefes alamıyorum

__ hangi yalancı yüzler çaldı ki benden çocuksu gülüşlerimi?

ben kendimi özledim...!
kirlenmemiş önce/lerimi,
’kir’ denilince, tek bildiğim olan
üzerime bulaşmış çamur izlerini,
gözyaşlarımın sadece
annemin azarından çıkmış sebebini

__nerede arasam bulurum ki, tertemiz dünlerimi?

hey.....!
umutlarım, düşlerim,
gözlerime asılı kalmış dün’lerim,
kanayan dizlerim,
ilk aşklarım, öpüşlerim,
yüzümdeki gülüşlerim,
ben hiçbirinizi terketmedim...!

________hadi...!
şimdi hepiniz gelin,
alın üzerimden sancılı düşlerimi.
kaldırın üzerimden; gecenin siyah rengini.

_______hadi....! gelin...!
bulalım yeniden, içimde saklanmış kendimi.

/NergizA/