İŞTE O GÜN
İŞTE O GÜN
Mevsimlerden sonbahar ayıydı Ufuk çizgisi belirmişti Sessizlik hakimdi yeryüzünde Tek bir ses bile işitilmiyordu Ancak rüzgarlar Fırtına estiriyordu Affet diye bir ses geldi uzaklardan Kim olduğunu bilmiyordum Esiyordu bir yandan lodos Sessizlik bozulmuştu Korkutucuydu yeryüzü İnsanlar bile yoktu Ne yapacağımı şaşırmıştım. |
Sesin mahiyeti belli değil.
Şair,
hikayeyi, bastıra bastıra iki kez işlemiş.
Gizemi,
çakıp gitmiş aklımıza.
Çık şimdi çıkabilirsen işin içinden.