Yüreğim Üşüyor
Vakit ziya iklimi
Ve yıldızlar raks eder gecenin içinde Her gece düşlerimi esir alan gözlerin Üşür yüreğim, düşlerim soğuk mevsimlerde Şimdi köhne bir geminin kamarasında Tufanlar koparken deryanın ortasında Gök rengini attı sehere çekilmiş perde Bilmem ki nerede hangi zaman diliminde Ah vuslata giden hayal penceremde bile Yüreğim üşüyor! Ellerim üşüyor! Şimdi bir türkü büyüyor sazımda nağmesi sen olan Sadrım’a dokunuyor aşk’ın iksiri Neden sarhoşum bu rüya niye dönüyor Hezeyanlar peş peşe Yüreğim üşüyor! Ellerim üşüyor! Ufkumun ötesinde kimbilir hangi şehirde Seyrediyor gözlerin, kayan yıldızları Oysa ben her gece düşümde Nazımda niyazım da dua dua avazım da Sana akıyorum Aşıkların gözyaşlarında Yüreğim üşüyor! Ellerim üşüyor! Arzular birikmiş söylenmeyen şarkılarda Gönlümü okşayan şiirler susmuş Lâl dudaklara bir de mühür vurulmuş Gece suskun, gözlerin suskun Toprağını arzularken ruhum Yüreğim üşüyor! Ellerim üşüyor! Ey yâr; sefasını süremediğim Cefasıyla gecelere demirlendiğim Sen ki güzelsin gözlerin güzel Seni sen yapan beni sana bende yapan Aşk’ın ta kendisi güzel Aşk’tan öte gayri neye düşer ki sözler B/akışım şiire sevdalı İstikbalim nerede? Isıt beni ayaz kesmiş düşlerimde! Yüreğim üşüyor! Ellerim üşüyor! |