Sen Söyle Çoban Yıldızı
Gün akşama yol alırken
Kayıp yıllarımı sorsam sana Zühre’m Bir Habeşli durur hülyalı gözlerimde Nereye baksam zenci akşamlar boyar ufkumu Nedir bu telaş büyür eteklerim de Uyansın aynalarda suretim Yorgun ruhumda bir ney inler Sorarım Neyzen nerede? Kadim yalnızlığım ve ben Yek vücut... Zaviyesiz kuşlar gibi yitik coğrafyalarda Ebabilleri tanıdım sen doğmadan önce Nazlı gülüşünde perçinledim Hakikat boyasından çekince gözüme sürme Hamasi destanı değil bu Marifet midir gül dermek rüyalarda Mülteciyim oysa ki ben bu limanda Babil’in asma bahçeleri gibi katmer katmer Gözlerim de ihtişam Cavidan âlemine selam yollasam Vesile-i imtihandır bu Sen söyle çoban yıldızı Nazım geçer mi ağyare Şimdi ufkumda umuma açık bir yare Sual ederim aciz lisanım ile İnleyen ney midir neyzen midir? Hüdâ sırrı feryadım da Düşümde gülüşüm de Makamı Müştaba bestelenmektedir |
Sorarım
Neyzen nerede?
geceler ve ney gizem ülkesinin en önemli aktörleri olsa gerek:)
Geceler sessizliğin sığınağı
Geceler ney’in sihirli dumanı
Geceler aşkın bitmez ızdırabı
Geceler sarhoşun susuz rakısı