Yıllarca sigara içip akciğer kanseri olanların yerine kendimi koydum ve onlarla empati yapmaya çalıştım. Allaha şükür ki akciğer kanseri değilim.

Seni düşündüm yine,
O ilk tanışmamızı,
Sen o gün beni çok etkilemiştin,
Nefesim kesilmişti,
Bir süre konuşamamıştım,
Alışmam uzun sürse de
Yavaş yavaş alıştım sana
Nefesimi kesmiyordun artık
Ama bütün damarlarımda seni hissediyordum,
Artık seni görmeden bir saat bile dayanamıyordum,
Yanımda sen yoksan eğer
Çıldıracak gibi oluyordum,
Evler dar geliyor,
İnsanlar bunaltıyor,
Başım çatlayacak gibi ağrıyor
Ben cinnetin eşiğinden dönüyordum.

Herkes diyordu bırak onu
Yok bu aşkın sonu
O seni süründürür
Yavaş yavaş öldürür

Haklılardı bunu biliyordum
Zaten gün be gün ölüyordum
Ama sensiz yapamıyordum
Hergün seni bırakacağım diye karar alıyor
Seni görmeden de duramıyordum.

Anladım ki seni bırakmak kolay değilmiş
Vazgeçmek boşluğa düşmekmiş, delirmekmiş
Vazgeçince hertürlü hasrete katlanıp geri dönmemek
Mangal gibi bir yürek istermiş, erkeklik istermiş.

Bir gün öksürüklerim iyice arttı
Gittim doktora yüzünü kararttı
Üzgünüm dedi ama söylemek zorundayım
Kansersiniz akciğer kanseri
Hem de dördüncü evre dedi.

Bir anda şimşekler çaktı beynimde
Kalbim çırpınmaya başladı kafesinde
Mideme bıçaklar saplandı, gözlerim karardı
Ölüm korkusu bütün vücudumu sardı
Ben ölecek miyim doktor dedim.
Maalesef üç ay ömrünüz kaldı.

Hayatım bir şerit gibi geçti gözümden
İnanması güçtü ama üç ay içinde ölecektim ben.
Beynim durdu bir anda, daha başlamamıştım ki ben hayata
İdeallerim, hayallerim vardı
Hepsi yarım mı kalacaktı.

Sonra sen geldin aklıma
Bildiğim bütün küfürleri ettim sana
Yine de içim ferahlamadı bir damla
Aldım paketi elime,
Ettim seni lime lime

Lanet etsem de seninle tanıştığım güne
Lanet etsemde tanıştıranlara beni seninle
Hiçbir şeyin faydası yoktu
Sigara içmenin sonu buydu....

DURAN ATİK