Şizofren çocuk ve çocukları
{ılık bahar ve bir ev}
Kırık dökük pencerelerden giren soğuk rüzgar, Yerde çivilenmeyi bekleyen odunlar da var. Sobayı da ben yakarım ama hani siniz çocuklar? ... Hiç arkadaşın olmadı senin, yüzüme bakarak yalan atma! Ne kadar mızıkçıysan artık, biri sobe demedi sana. / {kalabalık bir meydan} Merhaba. Ne çocuksu duygularmış öyle değil mi? Sen o güzel gözleri vermedin, ben de misketlerimi. Hiç büyümeyiz sanmıştım senle ben, ikimiz bir düş gibi... ... Bırak gitsin, işi gücü vardır dinler mi sanıyorsun seni? Bakma kalabalık içinde öyle çocuk, deli sanacaklar seni! / {Bir konser rastlantısı} Yine mi sen küçük kız? Bari burda yaptırma angarya. Bu kadar karga içinde sen, bir bülbül belki bir kanarya! Sevgilim ben suçluysam , zindana gerek yok gözlerin varya! ... Bırak şarkı söylemeyi o zevksiz sesinle kırgın! Ne sen ona layıksın baksana, ne o sana vurgun. / {Bir keşke doğumgünü} Çocuklarınla mutlusun yine sen, ne güzel. Çocukların...Herbiri birbirinden güzel. İyi ki doğdun tatlım, üç yaşına mı girdin güzelim sen? Ne alsın sana amca, annesi, ne sever bu güzel? ... Bu nasıl güzelliktir ki tek sırıtan ben, Nasıl bir ifrittir içimdeki, söndürdü mumları üflemeden. / {Sıcağımsı soğuk sonbahar} Keşke çocukluğumu hiç hatırlamasam. Hayata yenik başlamasam keşke. Sigarayı bıraktım ama ah şu çayı ben içsem! Ne derdim var ne tasam, nerde benim listem? ... Kaç bin yıldır ölemedim gitti ben? Nasıl bir çocuksun, büyümedin gittin sen! Scatter |