GÖZÜNDE İZİM Mİ VAR
Gözden yaş akmadan da meğer ağlarmış insan.
Çektiğim acıları demeye lüzum mu var? ’Günün her saatinde, sürekli beni ansan, Geçmişi unutalım’ demeye yüzüm mü var! Yarım yamalak kaldı sana yazılan şiir, Kalemi sustuğunda yaşayamaz ki şair. Küf kokan sandıklarda ne varsa sana dair, Öpüp öpüp ağlarım başka bir çözüm mü var? Sana dönük gönlümün değişmeyen rotası, Daraldıkça daralır yüreğimin ortası. Ne umutlara gebe biten günün ertesi, Yarınlara koşacak dermanlı dizim mi var? Gözlerin mi yansımış simsiyahtır kaderim. Ardı sıra geliyor; tükenmiyor kederim. Sabır taşı değilim, bazen isyan ederim! ’Dertlere Yuva’ diye alnımda yazım mı var? Gönlüme közün düştü; heder oldu gül bağım. Sözler tükendi artık, boğazım düğüm düğüm! Halimden bülbül anlar; sevdadır ortak bağım. Ömrüme hazan çöktü; baharım, yazım mı var? Aylar yılları kovar, ben takvimlere düşman. Ellerim ettiğinden; dilim sözünden pişman! Kolay oldu mu bilmem unutmaya çalışman? ’Unuttum’ dese de dil, gözünde izim mi var? S. YILMAZ Şiirimi ’Günün Hece Şiiri’ olarak seçen değerli Seçki Kurulu’na çok teşekkür ederim. Sayfamı varlıklarıyla onurlandıran; gerek yorum yazan gerek sessizce favorisine alıp çıkan (benim yaptığım gibi) tüm şiir dostlarıma gönülden teşekkür ederim. Saygı ve sevgilerimle... |