Sapladığı hançeri çıkartmadım yerinden,
Yıllar geçip gitse de acısı taze kaldı.
Belki ölmedim amma incindim çok derinden,
Beni perişan eden içimde sızı kaldı...
:(


sızımı içerim ,düğümlü boğazımla yukunamadığım gidişinle
nasıl da ağırdı üzerime giydirdiğin kefen rengi esaretin,
her an diri diri ölmek
her gün ölü gibi yaşamaya çalışmak
her anıma yeni bir sen yazmak!
ah nasıl da zor!
nasılda büyük bir vebal
giderek çektin ya ellerini ellerimden
ya bıraktığın sızılar sevgili,
ya siyaha terkettğin gölgelerim benim:(

sabahın bu vaktine
yüzüme vuran şiir
gözlerime değdikçe kanarım bu gün ben yine
ya
da kimbilir
yeni bir (mektup)daha karalarım silerek gözlerimi yine

:(

Hep hüzün yüklü artık şarkıların ezgisi,
Karalara boyanmış kızıl ufuk çizgisi,
Böyle mi oluyormuş sevenlerin yazgısı?
Gönlümün; teli kopuk, kırılmış sazı kaldı...


ah kara yazgım desem
korkarım kaderin derinlğinden
inançlarımı sere versem
utanırım mevlaya kulluğumdan
bildiklerimi sıralasam unutanırdın bıraktığın sızılardan
bir gün geldiğinde
gördüklerine
aklın buz kesecek sevgili
işte o zaman...
!!
..!!

perim
canımsın
kalıcam bu şiirde buğün

emeğine saglık sevgimle can