MAZİNİN RENGİ
Sabahın ağırlığı kaldırımlarda
Gün nefeslere ezber alışık Dudak kenarına düşen kırmızı Kanatsız melekleri gülümsetiyor Heybetiyle doğuyor gün Gece/suskunluğun sessizliğinde Büyükler oynarken/çocuklar bakıyor Özgürlüğe koşan ayaklar/prangalı Caddelere kar yağıyor/aynı kısır döngü Puslu AŞK ferace esintisiyle Gece gündüz suretine dönüşüyor Sessiz dudaklara/fenerler asılırken Ayak uçlarına dökülüyor zaman Maske takmış yalan/kandiller yakıyor Gümüş asasını sallıyor/maestro Zaman güne yürüyor/ geçmişe hapsolurken Duvarlara nefesler yapışıyor Düşler yazgılarıyla avunurken Kıratın yelesi/rüzgarla yarışıyor Şimşekler çakıyor/ rüzgarın yüzüne Ölümün özeti yakamoza üfleniyor Kıyıda dalgalar/tufandan habersiz Çakıl taşı gölgesine/nefesler saklanıyor Yosun kokusu süzülüyor/ ense kökünden Hazan mevsimi/kaldırımların ağırlığında Ve bir tutam göz/yaslanmış bakıyor Olup bitenden habersiz/bekliyor Enlem boylam çatlağından ışık süzülüyor Ağız dolusu kahkahalar kulakları çınlatırken Heybetli/yorgun zihinler/yanlızlıktan usanmış Gün geceye ayak sürüyor/gece gülümserken Şehrin kapısından/Sessizlik/karanlığın elinden tutmuş geliyor |
Gülayşe DELEN tarafından 11/1/2013 11:10:56 PM zamanında düzenlenmiştir.