YALNIZLIK YOLCULUĞU
Yolculuklar ıstıyor canım
Tek başıma bir cam kenarında Akıp gitmek istiyorum zamana Düşünmek istiyorum dağlar boyuncazda Seyehatler cekıyor ıcım Dort tekerın uzerınden sehırlerı ızlemek Gectığim her taşın üzerinde bir iz bırakmak Biraz da bağlı kalmamak Seviyorum ait olmamayı Biraz da yürek sızlatmayı Ruhunu seviyorum ayrılıkların Çünkü sadece vedalarla yaşattılar hayatımı Güzel olsa gerek farklı yerlerin sabahlarına uyanmak Günesi bir de ait olmadığım yerden izlemek Yıldızları bir bir senin için toplamak Gezmek istiyor canım tek başına Bir şehrin sokağında Ruhumu birazda oraya teslim etmek Bürünmek tabiatın büyüsüne Şehir şehir aramak istiyorum mutluluğu Biraz da her şehir de acılarımı azaltmak Nedense tebessümler umuyorum Kendimi yollara bıraktığım zaman Seni istiyor yüreğim Her gittiğim yere seni taşımak Fakat sana asla bağlanmamak Nicedir sevemiyorum bağlılıkları Öyle ki yaşadığım her şehre kazımıyorum anılarını Beni yetim bir çocuk gibi bıraktığında Orada bıraktım ben bağlanmayı |
bilirmisin kalabalıkta yalnız yaşamayı
bilirmisin her gördüğün şeyde onu hatırlamayı
ismini dahi söyleyemiyorken yüreğim
hiç bişey olmamış gibi yok oldu bi anda
ağladım sessiz çığlıklarımda boğuldum günlerce
çıkamadım bir türlü bu karanlıktan
insanların çıkarcılıklarından
oysa bir sözüne bakar her şey gel desen hele bi gel desen
öyle koşarımki gönlündeki yerime
bilirsin koşmayı sevmezdim
şimdilerde eksik hep sol yanım
durmadan sızlıyor canım
neden aklımdasın hala
bir an bıraktın aklımı diyorum tam
bu sefer kalbimdesin
karanlık sokaklarda sessizlikte kayboldum
bu yalnızlık hiç mi düşürmez aklına beni
yoksa söylesene başkasımı var ellerini tutan
nasıl geçicek bunlar
bir gün karşılaştığımızda o başkasıyla ben başkasıylamı olucaz ...