Buka BaraneŞiirin hikayesini görmek için tıklayın darülacezeleri seviyoruz.. kuşlar tekkesine.. bu ışık çürüğü saatler mevsimliyorum zamanın kavminde ilikbahar, yoz, sinbahar, kuş beklerken seni kaplumbağa yığınağı adımlar şu uykusuzluktan ölüp sensizliğe yığılan duvarlar bitkisel hayatta doğam yoksun ya herkes sonbahar kalbim göğsümde bir çan gibi durur asılmış rüzgarına göğün göğsünde taş olur kalbim düşer yusuf’un atıldığı kuyuya uçurum uçurtmaları salarım sensizliğe nar çiçekleri örer saçlarımı şehlâ bakar aynalara sütü çiğneli memelerim gözkapaklarım, ikiye bölünmüş kayık ortası gözyaşım yoksun ya şelale ağlayışlarım biliyorum bir kadın, bir erkeğe az bir erkek, bir kadına hep eksik biraz hışmın kuş öpücüğü bir yara kendi kendimin bahçesindeyim bu gece üşüdüm sevgilim affet gel bir çay içelim.. mç-jir |
Min serîde hezêki xurt li fekirî ji helbesta te. Ju paşê min dit serî kurdî binî tirkî...
Ama şiirin güzel olmuş emeğine sağlık :)