Boşluğun sancısına...
kararır
kara dünyan zifiri karanlıktır nasibin geleceği olmıyan bir zulüm dedirtmez sana gülüm dedirtmez sanki onun sözlüsüsün oturur içine bir taş gibi parçalar parçalara bilemezsin o senmisin değilmisin akarsın bir boşluğa boşluğun sancısına sonsuzluğuna geçmişmi gelecekmi bilemezsin karanlıktır her şey artık zifiri karanlık yat kalk yat kalk aslında uyuyorsundur ebediyetin kucağında... (Berlin,25.10.2013) Talat Özgen |